متن سخنراني حجةالاسلام والمسلمين پناهيان درمورد سيد خراساني بودن يا نبودن امام خامنه اي+لينك دانلود سخنراني

متن سخنراني:يه گروه ازروايتها هستن درمورد سيد خراساني، كه اين سيد خراساني بعضي وقتا؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟شده به سيد خراساني كه همه اون روايات رو تطبيق ميدن باتوجه به  بررسي هاي عيني زمانه،يعني ماكه ميگيم سيد خراساني طبق اين روايات مقام معظم رهبريه، اگه اين روايت درست باشه يا نباشه،درست نبودن اين روايت در تطبيقش با مقام معظم رهبري خيلي موانع داره، خيلي سخته براي كسي كه بياداثبات بكنه يا ادعا بكنه كه سيد خراساني مقام معظم رهبري نيست.

در روايت ها حتي ذكر شده اون كسي كه از قم قيام ميكنه،پرچم روبه فرد بعدي خواهد داد.گاهي از اوقات از قيام سيدحسني نام برده ميشه در روايتها به عنوان قبل از ظهور،كه سيد حسني دوتا روايت داره يعني دوجور روايت داره.بعضي ها همين سيد حسني رو به نام سيد حسيني ناميدن.محققين اينجوري گفتن:كسي به نام سيد حسني ما نداريم،همون سيد حسينيه.چون بالاي روايت نوشته حسني،پايين روايت تو اون سند اصلي نوشته حسيني.حسني رو هيچوقت به اشتباه،حسيني نمينويسن ولي حسيني رو ممكنه به اشتباه حسني بنويسن، يعني دوتا نقطه ش در مقام كتابت نوشته نشده باشه.و الا چجوريه بعضي از روايات گفتن سيد حسيني، چون بعضي از به اصطلاح متن هاي مكتوب يه قسمتش سيد حسني اومده،يه قسمتش حسيني اومده.معلوم ميشه اين سيد حسني در كتابت اينجوري شده،و الا سيد حسينيه.كه حتي در روايت اومده كه اين سيد، در دست راست خودش علتي داره،خالي داره،مشكلي داره كه بعضي ها به فارسي ميگن اين خاله،يه خال رو دست راستش داره.يه كسي خال رو دست راستش داشته باشه كه آستينش رو بالا نميزنه بگه من خال دارم اينجا رو دستم نگاه بكنين.اين خال دوتا معنا داره در زبان عرب:يكي به معناي مشكل،به معناي چي؟علت،يعني مجروحه،يعني دست راستش مشكل داره كه شما دست راست مقام معظم رهبري رو ميبينيد،تطبيق ميدن بااين بخش از روايات در مورد اين سيد بزرگوار.

ايشون كسي هستن كه با يارانشون به قيام امام زمان عليه السلام ميپيوندن. در روايتها به گونه هاي مختلف امده كه،حالا به صورت هاي مختلفي،كنار هم ديگه كه ميچيني واقعا يه دفه اي خودت رو در عصر ظهور خواهي ديد.واين رو شما البته دست كم نگيريد.

در روايتها براي آخرالزمان علائم ديگري هم هست مثل نابودي قوم يهود،كه شما ميبينيد واقعا اين زمينه آماده ست.اخيرا در اخبار مثل اينكه ديروز شايد، يا پريروز،گفتن يكي از علماي يهود در عصر حاضر،جايي سخنراني كرده بوده و گفته بوده كه بر اساس آگاهي هاي مذهبي ما درباره ي آينده،دولت اسرائيل انقراضش نزديكه.خودشون دارن ميگن.و اونها اين اآگاهي هاي مذهبي رو در مورد آينده تقريبا درست دارن.

بعضيا تحليلشون اين هستش كه اصلا همه ي اين سرو صداها در عالم مال اينه كه اينا دقيقا مطلع شدن از اينكه جهان در آستانه ي ظهور اقا امام زمان عليه السلام هست،دارن مقدمه چيني ميكنن براي رويارويي.چون اونا كه نميخوان بپذيرن كه.

دانلود سخنراني با حجم3.6MBو فرمتMP4

اين نشانه در برخى از روايات از قول جابر جعفى از امام باقر (عليه السلام) روايت شده است که فرمود: به زمين بچسب وهيچ حرکتى مکن تا آنکه نشانه هايى را که برايت بازمى گويم ببينى وآنچه را که به تو مى نمايانم دريابى. وآن را پس از من، از قول من نقل کن. آنگاه تعدادى از علامات ظهور را برشمرد تا آنکه فرمود: وفرود آمدن ترک در جزيره وروم در رمله. ودر روايتى ديگر آمده است: وروم در فلسطين فرود آيند. ودر روايتى آمده است: وبرادران ترک پيش مى آيند تا آنکه در جزيره اردو مى زنند وبرادران مارقه ى روم مى آيند تا آنکه در رمله اردو مى زنند. ودر روايتى است که: وگروهى مارق از ناحيه ى ترک حرکت مى کنند تا آنکه در جزيره فرود مى آيند ومارقه روم به پيش مى آيند تا آنکه در رمله فرود مى آيند. ظاهرا مراد در (جزيره) جزيرة العرب ومراد از (رمله) شهرى است در فلسطين.
ودر روايتى است که چون ترک با روم به مخالفت برخاست يا هنگامى که ترک با روم به تخالف برخيزند (ظهور قائم روى مى دهد) ظاهرا بدين معناست که ترک در جزيره وروم در رمله فرود آيند. ودر روايتى است که: چون روم وترک بر شما چيرگى گيرند وسپاهيان خود را بسيج کنند... ودر روايتى از امير مؤمنان (عليه السلام) آمده است که فرمود: سپاهيان ترک در نقاط مختلف ونواحى گوناگون پراکنده شوند.

موسسه ي جهاني سبطين

برخی از ما فکر می‌کنیم که تنها اظهار محبت آن هم به ظاهر برای شیعه بودن و منتظر امام عصر(عج) بودن کافی است در حالی که ادعای محبت کافی نیست و محبّ حقیقی کسی است که به دستورهای محبوب خود عمل می‌کند...

امام زمان(عج) در نامه‌ای خطاب به دوستداران و پیروانشان می‌فرمایند:

"إِجْعَلُوا قَصْدَکُمْ إِلَیْنا بِالْمَوَدَّةِ عَلَی السُّنَّةِ الْواضِحَةِ، فَقَدْ نَصَحْتُ لَکُمْ، وَاللّهُ شاهِدٌ عَلَیَّ وَعَلَیْکُمْ"(۱)

هدف و قصد خویش را نسبت به محبّت و دوستی ما اهل بیت عصمت و طهارت بر مبنای عمل به سنّت و اجرای احکام الهی قرار دهید؛ پس همانا که موعظه‌ها و سفارش‌های لازم را نمودم، و خداوند متعال نسبت به همه ما و شما گواه است."

شرح:

بین ابن ابی غانم قزوینی با جماعتی از شیعیان در مورد جانشینی امام حسن عسکری(ع)اختلاف شد، ابن ابی غانم معتقد بود که ایشان رحلت کرده، در حالی که جانشینی برای خود معرفی نکرده است، ولی جماعت شیعیان با او به مخالفت پرداختند و معتقد بودند که امام حسن عسکری(ع) برای خود جانشینی را تعیین کرده است؛ بنابراین نامه‌ای به امام زمان(عج) نوشتند و این موضوع را برای حضرت بازگو کردند. حضرت در جواب نامه، به خطّ خود، مطالبی مرقوم داشتند که از آن جمله، حدیث فوق است.

حضرت در آن نامه ابتدا به تقوا و پرهیزکاری امر می‌کنند و سپس می‌فرمایند:

"تسلیم ما باشید و هر چه را نمی‌دانید به ما باز گردانید، بر ما است که حقیقت را بیان کنیم ... به راست و چپ منحرف نشوید و محبّت و دوستی خود را نسبت به ما با اطاعت از دستورهای ما، که همان شریعت محمّدی است، ثابت عملی سازید."

از این حدیث به خوبی استفاده می‌شود که ادعای محبت کافی نیست و محبّ حقیقی کسی است که به دستورهای محبوب خود عمل می‌کند.

امام باقر(ع) می‌فرمایند:

... به خدا سوگند، شیعیان ما کسانی هستند که خدا را اطاعت می‌کنند.(۲)

امام صادق(ع) می‌فرمایند:

"شیعیان ما اهل ورع و کوشش، اهل وفا و امانت داری، اهل زهد و عبادت و اصحاب ۵۱ رکعت در شبانه روزند؛ شب‌ها بیدارند و روزها روزه دارند؛ زکات اموال خود را می‌پردازند؛ حجّ خانه خدا را به جا می‌آورند و از هر کار حرامی اجتناب می‌کنند."(۳)

هم چنین امام صادق(ع) در جایی دیگر می‌فرمایند:

"کسی که به زبان بگوید شیعه‌ام، ولی در عمل و آثار با ما مخالفت کند، از شیعیان ما نیست. شیعیان ما کسانی هستند که با زبان و قلب با ما موافق‌اند و آثار ما را متابعت و به اعمال ما عمل می‌کنند."(۴)

منبع:جنبش مصاف

پایگاه اطلاع رسانی اندیشه قم/جنبش مصاف

پی نوشت:

(۱). الغیبة، طوسی، ص۲۸۶، ح۲۴۵ ; احتجاج، ج۲، ص۲۷۹; بحارالأنوار، ج۵۳، ص۱۷۹، ح۹.

(۲). کافی، ج۲، ص۷۳، ح۱; وسائل الشیعة، ج۱۵، ص۲۳۳، ح۲۰۳۶۰.

(۳). بحار الأنوار، ج۶۵، ص۱۶۷، ح۲۳ ; وسائل الشیعة، ج۴، ص۵۷، ح۴۴۹۸.

(۴). بحار الأنوار، ج۶۵، ص۱۶۴، ح۱۳ ; وسائل الشیعة، ج۱۵، ص۲۴۷، ح۲۰۴۰۹.

 آری، یهودیان مدینه به دیگران همچون محرومان و بی خبران می‌نگریستند، اما خود از بیعت با پیامبر موعود بازماندند، چرا که با آن حضرت فاصله‌ی اخلاقی داشتند. در مقابل سلمان‌ها و اویس‌ها که در ظاهر از دوران و بی خبران بودند